در فرهنگ نامه فارسی پیشوند هم
به اول برخی کلمات فارسی ویا عربی می آید،که معنی شباهت،همانندی وهمکاری را می رساند.مثل همراه یعنی دو نفر که باهم راه بروند یا همبازی یعنی دونفر که با هم بازی می کنند.
همدرد،همکار،همدست،همسفر،همسر وهم پیاله وغیره از اینگونه کلمات اند.
کلمه نوردن یا نوردیدن اسم مصدر است وبه معنی طی کردن،پیچیدن، نوشتن وغیره مثل این بیت سعدی
هم نوردی که زطومار غمم باز کنی
حرف ها بینی آغشته به خون جگرم
کوه نورد نیز به کسی می گویند که درصورت نیاز،توانایی عبور از بخش های دشوار کوه را داشته باشد تا خود را به قله برساند.ومفهومش به لحاظ فنی با کوه پیما ویا کوه گرد کاملا متفاوت است.پس واژه همنورد در کوه نوردی، دو نفر یا بیشتر که با هم در یک نوردش گاه دشوار به همراه یک دیگرند خواه این نوردش سنگ باشد ودیواره یا یخچال
وغاردوراز جنسیت.
حال همنورد در کوه نوردی کسی است که درهر شرایط برای رسیدن به قله به همراه شماست.در فراز ونشیب ها، در مسیر های دشوار،،در کولاک، مه،وهرگونه شرایط سخت وطاقت فرسا حواسش به شماست،پا به پای شماست. یاور بی منت شماست.کم هم که بیارید باشماست.پایین که بیایید با شماست .در شادی روی قله نیز شریک شماست.در حادثه نیز ناجی فداکار شماست ودر همزیستی درکوه
همواره به همراه شماست.
پس همنورد در کوه تنها هم تیمی بودن نیست،بلکه طیفی از معرفت وارزش های انسانی است در ابعاد گوناگون که در بطن واژه همنورد نهفته
است.
آری این چنین است واژه زیبای هم نورد.
